ช่วงต้นรัชกาลมีพระราขประสงค์ให้ฝ่ายในสวมเสื้อแทนการห่มสไบตัวเปล่า ต่อมาแบบเสื้อมีการพัฒนาขึ้นจากเสื้อแบบเรียบๆเริ่มมีการแต่งลูกไม้ แขนพองเป็นขาหมูแฮม และพัฒนาไปเป็นเสื้อคอตั้ง เสื้อคอเว้า อันเป็นผลมาจากการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมกับชาติตะวันตก เป็นการแสดงให้เห็นถึงความมีอารยะของชาติเพื่อให้รอดพ้นจากลัทธิล่าอณานิคมในสมัยนั้น
ในภาพสวมเสื้อแขนพองขาหมูแฮม สะพายสายสะพาย นุ่งโจง สีของสายสะพายกับสีของโจงจะเป็นคู่สีตัดกันตามความนิยมของสตรีในวัง ในภาพนุ่งสีลิ้นจี่ห่มสีโศกอันเป็นสีของวันอาทิตย์ ไว้ผมสั้นทรงดอกกระทุ่ม สวมถุงน่อง สวมรองเท้าแบบตะวันตก
ภาพถ่ายร่วมสมัย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น